Vanaf 31 maart zal de directeur van vereniging AANEEN wekelijks een blog bijhouden waarin ze haar ervaringen deelt tijdens haar projectreis in Suriname.
Blog #1
31 maart 2020….Mijn officiële vertrekdatum, tenminste dat staat op mijn ticket.
En ja natuurlijk, niet geheel onverwacht, is mijn vlucht van Paramaribo naar Amsterdam geannuleerd.
Hello Corona!
Wowwwiee,
in een vorig leven heb ik zelf 12 jaar lang als stewardess de hele
wereld mogen rondvliegen en op avontuurlijke plekken kunnen verblijven.
Echter dit.. zzzzo’n situatie.. Nog nooit meegemaakt..
Ja, hoor ik je zeggen.. ik ook NIET!
Mijn
huidige verblijfplaats is dus Paramaribo en nee niet aan de
Coronastraat, – ja die bestaat – hoewel ik Corona hier overal tegenkom,
met name op de advertenties van het gelijknamige biermerk.
Wat te doen? De situatie is zo bizar.
Dan denk ik aan een Surinaams gezegde, wat mijn moeder me geleerd heeft; Ala ogri e tya wan bun = vrij vertaald: maak van de nood een deugd.
Wat die deugd precies is, ben ik voor mezelf nog aan het invullen;
in ieder geval rust ik nu meer, achterstallige administratie achter de laptop wordt gedaan, en ik eet nu volop groente en fruit.
Suriname is in dat opzicht zeker een gezegend land; de rijkdom van het land en water is er gelukkig.
En toch bij alles wat ik nu doe, vraag ik me af, wat is de les van Corona….
Stiekem heb ik wel een idee.. Deze ziekte die alles en iedereen wil vernietigen, vraagt erom dat alles en iedereen solidair met elkaar is, met elkaar verenigt, eindelijk beseft hoe mooi we als mensheid zijn en dat we onze positieve krachten bundelen. Daar kan geen ziekte tegenop.
Bye Bye Corona!